
Hi there surfgirls!
Toen we ons prachtige Portugese huisje introkken stonden we al snel voor een probleem. Er waren twee slaapkamers. Een master-bedroom en een kleine slaapkamer. Na een aantal rondes steen-papier-schaar was de keuze eindelijk gemaakt. Maar toen het er op aan kwam vonden we het toch wel heel ongezellig dat we niet nog even konden kletsen in bed. Sindsdien slapen we in dezelfde kamer mét kingsize bed en kletsen we elke avond zeker een uur. Je kan je dus wel voorstellen dat het idee om uit elkaar te gaan een gevalletje buikpijn is.
Yv duikt graag in het onbekende
Door het einde van het hoogseizoen verloor Yv haar baan bij Maika’i en moest ze gaan nadenken over haar volgende inkomen. Met haar diploma op zak leek werken als verpleegkundige een logisch pad om te bewandelen. Een goed diploma is iets wat je niet moet laten liggen, toch? Maar Yv wil graag peddelen naar het onbekende, nieuwe strandjes ontdekken, nare wipe-outs maken, daarvan leren en uiteindelijk eindigen in een barrel. Dat diploma kan echt wel even wachten. Ze besloot in het diepe te springen: ‘’ik word surfleraar’’.
Toen Yv dit aan Seth vertelde, zag ze haar travelbuddy al naar Costa Rica vliegen om die droom waar te maken: elke dag surfen, lessen geven, pina coladas drinken, eeuwige zon en knappe MC-barrels (met die nog knappere surfboardjes). Dit is ook Seth haar droom, maar omdat het universum haar nog steeds wil f*cken op elk financieel gebied waar mogelijk, moet die droom even vooruitgeschoven worden. Wat nu? Als vriendinnen wil je elkaar altijd supporten en elkaars succes vieren, maar wat als dat gepaard gaat met buikpijn?
Tante Corrie helpt kiezen
Nadat Seth als een boer met kiespijn zei hoe fijn ze het voor haar vond en dat ze daar helemaal voor moest gaan, kwam tante Corrie langs. Ofwel, Yv kreeg corona. Tien dagen lang zonder elkaar. Even voor jullie beeld: naast dat we in dezelfde kamer slapen, lopen we graag arm in arm door het centrum omdat we dat gezelliger vinden (ja, we weten wat jullie denken: zijn ze een stel?? Nee, al hebben we een relatie waar de meeste koppels van dromen). Goed, even terug naar het punt. Deze gedwongen scheiding kwam niet geheel zonder reden. In die tien dagen kregen we allebei de tijd om weer te realiseren dat we niet afhankelijk van elkaar zijn. We redden het ook heel goed zonder elkaar en hoeven keuzes nooit (niet) te maken omdat we bang zijn het niet alleen te kunnen.

Alles samen doen én onszelf blijven
Dit zorgde ervoor dat het idee van Yv om surfleraar te worden niet meer gepaard ging met buikpijn, maar met enthousiasme en een kriebel voor nieuw avontuur. Het is een kans om plaats-onafhankelijk te werken én dat te doen waar nu de grootste passie ligt: surfen. Naast dat we in die tien dagen realiseerden dat we heel goed zonder elkaar kunnen, kwamen we erachter dat precies dát onze vriendschap zo sterk maakt. We kunnen zonder elkaar en kunnen daarom ook onafhankelijke keuzes maken. Yv gaat voorlopig les geven in Portugal en Seth is aan het sparen om ook surfleraar te worden, zodat we over een tijdje samen naar Costa Rica kunnen vertrekken. Niet uit een angst om elkaar te verliezen, maar omdat we graag samen dit avontuur willen aangaan.
En toen was daar een knappe MC-barrel
We zijn bereid om op elkaar te wachten en hier en daar de plannen wat te wijzigen om uiteindelijk samen verder te kunnen. Maar doe je dat ook voor een knappe MC-barrel? Zo eentje die in slow-motion het water uit komt lopen, waar je trillende benen van krijgt en je spontaan je board niet meer stevig van kan vasthouden. Als je langere tijd op eenzelfde plek blijft ontstaat de kans op liefde – zeker in een surf-walhalla als Ericeira waar je om de dag wel verliefd wordt op een nieuwe surfer -. Ga je daarvoor je reisplannen aanpassen? Blijf je onafhankelijk of duik je in de liefde?

Gotta go now, waves are calling!
Seth & Yv
Krijg je geen genoeg van ons? Check dan even @wavesarecalling!
Comments