Van zelfhaat naar zelfliefde

Hoe mijn zelfbeeld stap voor stap verandert

Wat is dat toch met ons vrouwen dat we zelfhaat nodig lijken te hebben om verbinding met elkaar te hebben? Om goedkeuring of bevestiging te krijgen? Misschien herken je het (ik doe het ook): je ziet een foto van jezelf en het eerste wat je ziet, of misschien zelfs hardop zegt, is wat je lelijk aan jezelf vindt. Het lijkt algemeen geaccepteerd om onszelf af te zeiken: blaas maar niet te hoog van de toren, zeg maar vooral wat je lelijk vindt aan jezelf.

Dit is een foto van mezelf die ik niet zo gauw zou posten want "zelfkritiek", maar: afgelopen met die ongein heheh!

"United by zelfhaat"

Laatst nog was ik in een situatie waar een groepsfoto werd gemaakt en een vrouw die werkelijk twee keer slanker is dan ik zei “had ik mijn dikke pens maar ingehouden”. Alle andere vrouwen zaten heftig hun hoofd te schudden en zeiden dat ze er geweldig uit zag. Ik probeerde nog slapjes te zeggen dat iedereen een buik heeft dus dat het maar goed is dat we die op de foto konden zien. Ik kon tegelijkertijd wel door de grond zakken. Want als zij zo over zichzelf denkt, hoe kijkt zij dan wel niet naar mij? En daarna vond ik het vooral heel rot voor haar dat ze kennelijk zo gemeen over zichzelf denkt. En.. is dit hoe we complimenten moeten krijgen ja..? Is dit echt de weg? Door onszelf zó gruwelijk omlaag te halen? Maar laat me vooral hand in eigen boezem steken, want ik doe dat ook. En ik weet niet eens precies waarom. Op een gekke manier lijkt het alsof we denken dat we verbinding met de ander houden door onszelf de grond in te praten. Bizar toch? Want wat er eigenlijk gebeurt, zoals in de situatie die ik net omschrijf, is dat ik me ook slecht ga voelen over mezelf. En zo houden we deze crappy gewoonte met elkaar lekker in stand. Het lijkt alsof het veiliger voelt om onszelf omlaag te halen zodat we tenminste niet "beter" zijn dan de ander. Zodat we de ander even gerust kunnen stellen, zodat we nog wel bij de groep horen. En daarbij is zeggen dat je jezelf mooi vindt van oudsher voor vrouwen een absolute "no go". Dat is irritant en arrogant. En om die afwijzing te voorkomen, praten we onszelf maar vast de grond in. Dat gekke "united by zelfhaat" wat wij als vrouwen meedragen is een echo van jarenlange conditionering, vanuit school, thuis, rolmodellen, tv etc.

Ik ben flink aangekomen sinds ik stopte met roken

Ik weeg bijna 100kg en ik draag maat XL/XXL. Ik schaam me hier dus voor en ik ben het zat om te denken dat dit mij minder mens maakt (feitelijk gezien maakt dit mij letterlijk méér mens hehe). Ik stopte jaren geleden met de pil en twee jaar geleden met roken. Sindsdien ben ik minstens 15 kg aangekomen. Maar ik voel me, ondanks dat ik nu meer weeg, wel véél gezonder zonder roken en hormonen waar ik helemaal niet goed op ga.

Inmiddels kom ik erachter dat ik eigenlijk nooit heb geleerd hoe ik goed voor mezelf en mijn lichaam zorg. Ik heb vooral geleerd waar ik allemaal aan zou moeten voldoen: dun en succesvol zijn. In alles. Maar hoe? God knows. Ik dacht dat je verbinding maakt met anderen zo lang je maar perfect bent. Dat je dan de goede en de leuke dingen in het leven verdient. En dat je daar vooral heel hard voor moet werken. En dat je dat dan bereikt door kritisch op jezelf te zijn. Door zelfhaat dus. Want als je dat niet bent wordt je lui en sowieso niet geaccepteerd. Als je jezelf maar genoeg openlijk afzeikt (zoals je dikke pens op een foto benoemen) op de momenten dat je nog niet perfect bent kun je de ander indirect laten weten dat dit niet je "eindstation" is, maar dat je er mee bezig bent. Maar dat impliceert dat je niet nu al goed genoeg zou zijn. Alsof er iets is waar je altijd maar aan moet blijven werken, want ontspannen en even niks doen betekent dan automatisch dat je niet meer kunt voldoen aan wat er van je wordt verwacht. Ik ben zo blij dat ik een andere weg aan het vinden ben. Eentje waarin ik leer dat ontspannen en even niet zo hard werken helemaal veilig is. En, sterker nog, heel goed voor je. Hoe ik mijn lichaam goed kan voeden en verzorgen in plaats van continu een toxic relatie met eten en sporten te hebben. Waarin ik eindelijk de prestatiedruk een beetje kan laten gaan. Waarin ik zelfkritiek en zelfhaat niet nodig heb om mezelf te verbeteren of te verbinden met anderen. En... Surfgirls en alle vrouwen die ik daarin ontmoet zijn daarin voor mij zo waardevol.

Op deze foto zie ik het licht.. snap je 👀

Op weg naar zelfliefde

In Surfgirls hebben we met elkaar afgesproken dat je welkom bent zoals je bent. Dat voelt soms super kwetsbaar en dat is ook wat de zee met ons doet he. In de zee moet je je wel overgeven aan de golven. Ik nam deze prestatiedruk net zo goed mee het water in met alle gevolgen van dien. De zee en het surfen is daarvoor voor mij een groot oefenterrein om dat stukje bij beetje los te laten en te kiezen voor plezier en ontspanning. Dat is dan misschien wel spannend, maar is wel de weg naar steeds meer zelfacceptatie en wie weet.. misschien zelf(s) liefde :).

De mooiste dingen in mijn leven (mijn relatie, Surfgirls) zijn ontstaan doordat ik de diepste en meest kwetsbare kanten van mezelf durfde te laten zien. Juist doordat ik mezelf niet meer verstopte. Ik denk ook niet dat het heel geloofwaardig was als ik met een “perfect” lichaam “every body is perfect” aan het jubelen zou zijn. Ik denk dat juist doordat ik niet perfect ben andere vrouwen zich met mij kunnen identificeren. Zo is die kwetsbaarheid dus juist de grootste kracht en zorgt dat ervoor dat we júíst de verbinding met elkaar kunnen aan gaan.

En zullen we dan afspreken dat we de volgende keer als we een foto van onszelf zien we hardop zeggen wat we mooi vinden aan onszelf? Gewoon om lekker te schoppen tegen dat stigma dat je je klein moet houden als vrouw? Lijkt mij top. :)

Hi! Ik ben Ruth, Founder van Surfgirls NL. Surfgirls begon omdat ik nieuwsgierig was naar hoe het zou zijn om met vrouwen in de line-up te liggen. Little did I know dat ik een plek creëerde waar vrouwen elkaar vinden en verbinden in de liefde voor het surfen. Inmiddels is Surfgirls uitgegroeid tot een platform met een heel team en draait alles wat we doen om deze dingen: surfen toegankelijk maken voor vrouwen en vrouwen met elkaar verbinden. Wil je af en toe een update van mij en op de hoogte zijn van het laatste nieuws? Meld je dan aan voor de maandelijkse Surfgirls Nieuwsbrief.