5 vragen aan... de Vlaamse avonturier Kim Hertogs!

Je veilig en vrij voelen in het water. Surfen als een middel tot verbinding en zelfontwikkeling, los van competitie of perfectie. Daar staat Surfgirls NL voor -en achter. Jezelf zijn, in het moment. In deze rubriek laten we (soms bekende) surfers aan het woord. Hoe is dat voor hen?

Deze topper ken je misschien nog niet, maar zij doet heel mooie dingen voor vrouwen met boards!

Nadat Kim de 'buchbar' (lekkere koffie en steengoede boeken) verkocht, kwam surfen op haar pad. En vanaf daar werden trips naar Noord-Afrika, maar ook wielrennen en skateboarden grote factoren in haar leven. Ontmoet de oprichter van The Fieldwork; dit is Kim!

⁠

Kim, wat betekent veiligheid voor jou in de surfscene, zowel in het water als aan land?

'Goh, ik heb niet hetzelfde wat jij hebt ervaren. Ik heb in het verleden gezien wat er met jou kan gebeuren, toen we samen surften in Portugal en Marokko en jij veel angst ervaarde in het water.

Ik voel mij veilig bij het surfen wanneer ik het gevoel heb dat ik word gezien en gerespecteerd door andere surfers in het water. Dat ze niet oordelen over mij als surfer, dat mensen elkaar zien en erkennen, respecteren en rekening houden met elkaar. Dat er op een vriendelijke manier wordt gecommuniceerd, zodat ik mezelf kan zijn en mijn eigen proces kan doormaken tijdens het surfen. Zo kan ik me op mijn gemak voelen tijdens mijn eigen sessie!'

Kan je een moment delen waarin je door het surfen jezelf bent tegengekomen? Wat heb je daaruit geleerd?

'Ja, ik ben mezelf wel regelmatig tegengekomen. En dan gaat dat vooral over het prestatiegerichte, het per se willen controleren van mijn eigen proces en vinden dat het niet snel genoeg vooruit gaat. En dat ik dan achteraf denk "ja, je moet dat niet zo willen forceren, want dat werkt toch averechts!"'

'En dat is eigenlijk ook een boodschap aan mezelf. Ik denk aan een paar momenten waarop ik mij niet goed en veilig voelde in het water en echt mezelf tegenkwam. En dat had dan eigenlijk vooral te maken met andere surfers in het water. Uiteindelijk leer en ontwikkel je dus ook door dat soort situaties.'

'Ik heb het gevoel dat als je supportive bent voor elkaar, wat jouw plek in het proces ook is of hoe goed je ook bent, dat dat altijd stimulerend werkt. Het gaat eerder om een soort kameraadschap dan om competitie. Als vrouwen elkaar steunen, werkt dat empowerend en creëert het een veilig gevoel.'

Wat doe jij om minder bezig te zijn met presteren en meer te genieten in het water?

'Dat vind ik een moeilijke vraag, omdat ik van nature prestatiegericht en ambitieus ben. Als ik een activiteit leuk vind, geniet ik er ook van om daar beter in te worden en mijn skills te verbeteren. Enerzijds is het verbeteren van mijn skills dus een onderdeel van het plezier, maar anderzijds is het soms belangrijker om de controle los te laten om echt te kunnen genieten. Soms vergeet ik dat, maar het helpt om samen met anderen - vaak ook met andere vrouwen - te surfen of te skateboarden. Dat herinnert me eraan dat het niet altijd om presteren gaat, maar dat het ook gewoon een spel mag zijn.

Vriendschappen helpen daarbij, omdat je elkaar kunt blijven herinneren aan het feit dat het niet te serieus hoeft te zijn. Door die spiegel voor te houden, komt zelfrelativering meer op de voorgrond. Na een surfsessie, als ik bijvoorbeeld gefrustreerd uit het water kom omdat het niet zo goed ging, probeer ik afstand te nemen van die emotie. Dan besef ik: het was heerlijk om in de natuur te zijn, om buiten te zijn, om in het water te liggen. Het is een privilege om deze hobby te kunnen beoefenen, iets wat niet iedereen kan doen. Door me daarop te focussen in plaats van op het presteren, kan ik weer genieten van het gevoel en de ervaring zelf.'

⁠

En hoe helpt surfen je om meer verbinding te voelen met jezelf, anderen, en/of de natuur?

'Om te surfen ben je enorm afhankelijk van de condities van de oceaan, de zee, de golven en het weer —en dat kan je niet controleren. Je moet je dus al vanaf het begin overgeven aan iets dat buiten jezelf staat: de natuur. Zonder die overgave is surfen onmogelijk. Het loslaten van controle over iets dat zoveel groter is dan het kleine persoontje dat ik zelf ben, is noodzakelijk om te kunnen surfen. Dat diepe contact met de natuur is onmisbaar en door me zo te richten op dat natuurlijke proces waar ik geen controle over heb, leer ik ook om beter in te tunen op processen die in mezelf aan de gang zijn.'

Wat zijn dingen die andere surfers volgens jou kunnen doen om een inclusievere en veiligere sfeer te creëren?

'Ik denk dat je je als surfer te allen tijde moet realiseren dat je een activiteit beoefent in de natuur en dat de natuur van iedereen is. Het is zinloos om een klein stukje natuur als je eigendom te beschouwen. Daarmee doel ik op 'localism', wat op sommige plekken een bekrompen manier is om surfen te benaderen. Dit kan voor veel mensen een gevoel van onveiligheid creëren.

Aan de andere kant denk ik ook dat, wanneer je als bezoeker surft op een plek die je niet kent, het belangrijk is om vriendelijk te zijn en respect te tonen voor de surfers die daar vaker zijn.

Als iedereen met die mentaliteit surft en elkaar respecteert, zal localism minder een probleem zijn. Zelf heb ik het nooit op een extreme manier ervaren.

Een keer, tijdens een surftrip in Tenerife, zag ik pas nadat ik in de line-up lag dat er op een muur stond: “Locals Only”. Ik twijfelde of ik daar mocht surfen, dus ik peddelde naar een surfer toe en vroeg het gewoon. Hij reageerde heel vriendelijk en zei: “Natuurlijk mag je hier zijn, no worries, surf gewoon en geniet ervan.” Dat heeft me geleerd dat open communicatie en vriendelijkheid vaak het verschil maken. Als je respectvol vragen stelt, wordt dat meestal goed ontvangen.'

Fotograaf & sparringpartner @frankbyrenee interviewt komend seizoen surfers over verbinding & veiligheid. Surfen als een middel tot vertrouwen en zelfontwikkeling, los van competitie of perfectie; iets wat voor haar nog altijd een uitdagend onderwerp is. Daarom gaat ze op onderzoek!