.png)
Mijn naam is Denise Roes (met het gele shirtje in het midden op de bovenste rij) en ik ben beginnend surfer. Je kent me misschien van mijn vorige blog over het Tiny Surfhouse park wat ik wil oprichten met mijn zusje in Portugal of Spanje. Doordat ik zó enthousiast was over Portugal, leek het me fantastisch om ook met surfmeiden naar Costa Rica of Sri Lanka te reizen om daar te surfen. Ik gooide het in de (toen nog enige) Surfgirls Whatsappgroep en er kwamen veel enthousiaste reacties en uiteindelijk zijn we maar met liefst 13 meiden vertrokken. Wil je weten hoe het hier de eerste week verging? Dat lees je in dit blog!
Even stressen, but we made it!
Het eerste weekje Costa Rica met de surfchicks zit erop! Wat geweldig dat we via de appgroep van Surfgirlsnl een groep van 13 meiden hebben verzameld en in Costa Rica zijn om te surfen. Vooraf was het even stressen. De Whatsappgroep stond dagenlang roodgloeiend. We noemde hem op een gegeven moment zelfs de panic-attack-app. Steeds kwamen we weer achter dingen die geregeld moesten worden voor de reis. De PCR’s, Amerikaanse ESTA, coronavaccinaties en voor Costa Rica nog health forms, de juiste verzekering en op het laatste moment zelfs een sms van de vliegmaatschappij over een sneeuwstorm.
We gingen via verschillende luchtvaartmaatschappijen i.v.m. vaccinatieplicht. Ikzelf vloog met 8 meiden via United Airlines, geboekt via Gate1. De bedoeling was eigenlijk met 9, maar 1 van de meiden had zich even vergist in vaccinatie (herstelbewijs + 1 vaccinatie is niet genoeg voor reizen naar het buitenland). Daar kwam ze op Schiphol achter: paniek! Gelukkig kon ze omboeken en vloog ze met andere meiden via Frankrijk.
Even stressen dus, maar…. We made it!
Dit is een teken voor Tiny Surfhouse Roes
Na de vlucht zouden we allemaal meeten in SJO (wat is SJO? San José! In Costa Rica dus, niet die in de VS 😉) om daar de eerste nacht met 11 meiden te verblijven. Via United Airlines zaten we in een vliegtuig met enorm veel ruimte. Ik had vijf stoelen vrij naast me en kon dus goed tukken. Ik checkte tussendoor even of er leuke docu’s waren en stuitte op Sea Monsters. Zoals in mijn vorige blog beschreven, ben ik in december 2021 naar Portugal geweest waar ik op Nazaré een Tiny house bouwer ontmoette. Bizar genoeg ging deze docu over Nazaré! Heel fijn om vast in het vliegtuig enthousiast te kunnen worden voor de surf, maar ik dacht vooral: dit is een teken! Tiny Surfhouse Roes goes to Portugal!
Mocht je het leuk vinden om mee te denken over het park of zelf geïnteresseerd zijn in het park of een Tiny House op dit park, vul dan de vragenlijst hier in. Onderaan kun je je gegevens invullen en binnenkort (over enkele weken) ontvang je dan meer informatie.
Santa Teresa: minder stress en meer tijd!
Na de overnachting in SJO gingen we naar Santa Teresa met 11 meiden, waar we de andere twee ook ontmoetten. Met zo’n grote groep is het even overleggen om een beslissing te maken, maar na enkele dagen had iedereen zijn weg wel gevonden en deden we alles in kleinere groepjes. Wie wil surfen, wie wil naar het restaurant, wie wil koken en wie wil met de local bus of de quad? Enkele surfplanken huren is zo geregeld en een groep meiden ging gelijk bij Santa Teresa het water in.
Surftip Santa Teresa: wacht tot het eb is zodat je ziet waar de rotsen in het water zitten. De golven zijn heel sterk dus het is veel makkelijker om een golf te pakken dan in Portugal of Nederland.
Vanaf maandag tot en met woensdag hadden we allemaal surflessen gepland staan. We werden ingedeeld in groepen: intermediate beach (white wash) en intermediate green waves. De white wash hier is echt perfect om te oefenen! Lekker sterk waardoor je meer tijd hebt om te focussen op een goede pop-up of hoe je staat. Minder stress en meer tijd, zoals alles in Costa Rica.
Santa Teresa zelf is echt een toeristische plek waar veel quads rijden en veel leuke tentjes zijn. Een groot deel van de meiden is nog naar een jungle festival geweest waar ongeveer de half Santa Teresa naartoe ging.
Samara / Monteverde
Op donderdag checkten we uit en splitte de groep op in twee. Acht meiden gingen door naar Monteverde en La Fortuna. Daar is een waterval en een jungle bij een vulkaan te zien. Het weer is daar totaal anders dan in Santa Teresa. Met sjaals en regenjacks trotseerden ze de jungle.
Ikzelf was nog niet toe aan het binnenland en reed met nog vier andere meiden door naar Samara. Echt een veel minder toeristische plek met een héle chille vibe, apen naast je hostel, leguanen op het strand en gekko’s in je slaapkamer. Na enkele dagen heb je het gevoel dat je alle locals kent omdat iedereen je ook super vriendelijk begroet. Nicoya (het schiereiland waar o.a. Samara op ligt) is één van de blue zones is. Hier merk je echt de Pura Vida levensstijl waar iedereen het over heeft als je het over Costa Rica hebt.
De golven hier in Samara zijn een stuk minder sterk dan in Santa Teresa, maar juist om de green waves te oefenen is dit perfect! De golven komen heel clean en zijn niet zo hoog als in Santa Teresa. Waardoor zelfs ik, met mijn nose dive angst, deze golven aandurf.
Na deze week ga ik verder naar Nicaragua met twee meiden van de 13, omdat Costa Rica wel echt heel prijzig is (prijzen zijn vergelijkbaar als in Nederland). De andere drie van de vijf waar ik nu mee ben haken weer aan bij de anderen die naar het zuiden van Costa Rica gaan.
